W muzeum: „Verkehrsknotenpunkt Küstrin“
Położony nad Odrą i Wartą, przy trzech drogach krajowych, z połączeniami kolejowymi w siedmiu kierunkach i miejskim tramwajem, Küstrin był bardzo dobrze rozwinięty jak na małe miasto. Cztery stacje kolejowe i tramwaj mogą na pierwszy rzut oka wydawać się przesadą, ale są uzasadnione położeniem u zbiegu dwóch rzek i wynikającą z tego dużą odległością między ich lokalizacjami w poszczególnych dzielnicach.
Węzeł kolejowy
Miasto zostało po raz pierwszy połączone linią kolejową z Frankfurtu nad Odrą „Königlich-Preußische-Ostbahn” (Królewska Pruska Kolej Wschodnia) w 1857 r . Kolej mogła teraz kursować z Berlina do Królewca bez żadnych przerw.
Wraz z uruchomieniem bezpośredniej trasy do Berlina w 1867 r. powstała faktyczna Królewska Pruska Kolej Wschodnia. W 1877 roku otwarto linię ze Szczecina przez Küstrin do Wrocławia. Te połączenia wschód-zachód i północ-południe przecinały się na stacji kolejowej Küstrin-Neustadt (we wczesnych latach nazywanej stacją kolejową Freiburg), która w ten sposób stała się główną stacją kolejową w Küstrin. Kolejna linia przez Neudamm do Stargardu na Pomorzu została dodana w 1882 roku. Ostatnią otwartą linią była kolej wąskotorowa przez Sonnenburg do Hammer (niedaleko Landsberg/Warthe – dziś: Gorzowa Wielkopolskiego) w 1896 roku.
Drogi wodne
Ze względu na korzystne położenie nad Odrą i Wartą, ważną rolę w mieście odgrywała żegluga. Do załadunku i rozładunku statków budowano przystanie na Odrze (Stare Miasto) i Warcie (Nowe Miasto), tzw. składy odrzańskie i warciańskie.
Drogi cesarskie
Drogi cesarskie R1 i R112 przecinały miasto Küstrin, a droga R114 zaczynała się tutaj. R1 jako połączenie zachód-wschód zaczynała się w Akwizgranie, biegła przez Brunszwik, Berlin, Küstrin i Marienburg, a ostatecznie kończyła się w Eydtkuhnen na dawnej granicy niemiecko-litewskiej. R 112 biegła z północy na południe między miastami Szczecin, Küstrin, Frankfurt nad Odrą i Forst na odcinku 207 kilometrów.
R114 zaczynała się na południe od historycznego centrum miasta. Pierwszy etap rozbudowy prowadził aż do Wierzebaum koło Schwerina (Warta). W latach 1939-1945 została ona przedłużona przez Poznań i Konin do Kutna, aby umożliwić dalszą podróż do Łowicza (Lowitsch) w Polsce i miała teraz łączną długość 327 km.
Ruch miejski
Ze względu na warunki naturalne, poszczególne dzielnice Küstrin były od siebie oddalone. W 1903 r. uruchomiono kolej konną, aby usprawnić połączenia między dzielnicami i czterema stacjami kolejowymi. Jednak ze względu na stale rosnące koszty utrzymania, kolej została zamknięta w 1923 roku.
Ponieważ brak transportu szybko stał się widoczny, poszukiwano rozwiązania zastępczego. W miarę możliwości miała zostać wykorzystana istniejąca trasa kolei konnej. Ostatecznie miasto zleciło firmie AEG budowę tramwaju elektrycznego, który został uruchomiony w 1925 roku. Jednotorowa sieć o rozstawie 1 metra miała długość 6,3 km. Na zachodzie miasta tramwaj kursował aż do mostu na Odrze przed powodzią, na wschodzie aż do urzędu skarbowego (Landsberger Straße), a na północy aż do lasu miejskiego (Zorndorfer Chaussee).
W dniu 1 grudnia 1937 r. utworzono miejską linię autobusową do Küstrin-Kietz; w rezultacie linia tramwajowa została skrócona do szkoły średniej nad Odrą (Altstadt). Prywatna linia autobusowa do Alt-Drewitz została utworzona już 15 maja 1930 roku.
Ilustracje
- Dworzec Küstrin-Kietz, strona berlińska
- Dworzec Küstrin-Altstadt, budynek dworca ok. 1903 r. z kolejką konną
- Dworzec Küstrin-Neustadt z przedpolem
- Dworzec Küstrin-Neustadt, perony kolei wschodniej
- Reichsstraße 114 do Sonnenburg, stacja Kietzerbusch w tle
- Zajezdnia Odra
- Zajezdnia Warta
- Gwiazda - główne skrzyżowanie nowego miasta: Zorndorfer Straße (w górę Reichsstraße 112), Landsberger Straße (w prawo Reichsstraße 1) i Plantagenstraße (w lewo)
- Dwa tramwaje na Berliner Tor - jednej z dwóch mijanek
- Parada z okazji obchodów 700-lecia miasta w Zorndorfer Chaussee
- Tramwaj na pętli Stadtwald